Rekuperacja (z ang. recuperation, mechanical ventilation with heat recovery) – proces odzyskania energii z zanieczyszczonego powietrza za pomocą rekuperatora.
Idea wentylacji z rekuperacją jest taka, że do pomieszczeń w domu zostaje wtłoczone tyle samo świeżego powietrza ile zostało z niego usunięte i odbywa się to w bardzo zorganizowany sposób a nie chaotycznie jak ma to miejsce w przypadku komina i wentylacji grawitacyjnej. Mówiąc prostym językiem rekuperator, to pewnego typu warkocz rurek o bardzo dużym współczynniku przenikania ciepła, ale szczelnych. Jedną rurką leci zużyte powietrze – ciepłe, a drugą świeże, zimne. Powietrze, nie mieszając się, ogrzewa nawzajem. Przy różnicy temperatur minus 20 na zewnątrz i plus 20 w środku – dostajemy około zera.

Wentylacja mechaniczna z odzyskiem ciepła, dostarcza świeże filtrowane powietrze z zewnątrz domu usuwając powietrze zużyte o wysokiej zawartości CO2. Do takiej wymiany dochodzi przez cały rok i we wszystkich pomieszczeniach. Bez otwierania okien, bez strat energii, wszędzie, zawsze Ty i Twoi najbliżsi oddychacie świeżym filtrowanym powietrzem o optymalnej temperaturze. To ogromny komfort nie do uzyskania w domach z wentylacją grawitacyjną.
Dzięki rekuperacji w domu jednorodzinnym zaoszczędzić można
do 50 procent na kosztach ogrzewania, więc jest to rodzaj wentylacji nie do
zastąpienia w dzisiejszym budownictwie zero-energetycznym.
Jeśli decydujemy się na
rekuperację, najlepiej jest uwzględnić ją już na etapie projektowania domu.
Unikniemy tym samym późniejszych problemów z ukryciem kanałów wentylacyjnych w
każdym z pomieszczeń, do których ma być doprowadzone świeże powietrze-
najczęściej jest to sypialnia i pokoje użytkowe. W typowych budynkach
jednorodzinnych o małej powierzchni wyciągi zużytego powietrza stosuje się w
pomieszczeniach sanitarnych i pomocniczych, takich jak łazienka, kuchnia,
toaleta, garderoba, spiżarnia, pomieszczenie gospodarcze itp. Kanały ukryte
zostają w takim przypadku w podwieszanej zabudowie sufitu z płyt KG.
Świeże powietrze przepływa między pomieszczeniami przez szczelinę pod drzwiami, kratkę lub otwory w dolnej części drzwi. Z pomieszczeń sanitarnych i pomocniczych zużyte powietrze jest usuwane za pomocą elementów wyciągowych. Przez wyciągowe przewody wentylacyjne dociera ono do rekuperatora, gdzie w wymienniku ciepła oddaje swoją energię cieplną świeżemu, czerpanemu powietrzu. Następnie przez przewody wentylacyjne i wyrzutnię jest usuwane na zewnątrz budynku.